ดร. สายหยุด จำปาทอง

ประวัติ ดร. สายหยุด จำปาทอง 

เกิด วันที่ ๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๒ 

ศิษย์เก่า 

• โรงเรียนบ้านสมเด็จเจ้าพระยา รุ่น ป.ป. 2491  
• มหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ 

ประวัติการทำงาน   

• พ.ศ. ๒๕๐๑ ปฏิบัติหน้าที่ที่วิทยาลัยครูอุบลราชธานี 
• พ.ศ. ๒๕๐๙ ปฏิบัติหน้าที่ที่วิทยาลัยครูมหาสารคาม  
• พ.ศ. ๒๕๑๒ ผู้อำนวยการวิทยาลัยครูมหาสารคาม และรองอธิการบดีวิทยาลัยวิชาการศึกษามหาสารคาม 
• พ.ศ. ๒๕๑๙ อธิบดีกรมการฝึกหัดครู 
• พ.ศ. ๒๕๒๑  รองปลัดกระทรวงศึกษาธิการ และเลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งชาติ 
• พ.ศ. ๒๕๒๘  ได้รับเลือกอย่างเป็นเอกฉันท์ให้เป็นประธานพิจารณาโครงการและโปรแกรมของ UNESCO 
• พ.ศ. ๒๕๒๙  ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมการฝึกหัดครูอีกวาระหนึ่ง 

เครื่องราชอิสริยาภรณ์  

• มหาปรมาภรณ์ช้ำงเผือก 

 

ศาสตราจารย์ ดร.สายหยุด จำปาทอง เกิดเมื่อวันที่ ๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๒ ที่อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ เริ่มเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาในความอุปภัมภ์ของวัดบางน้ำผึ้ง เมื่อจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ เจ้าอาวาสส่งให้เรียนต่อที่โรงเรียนมัธยมวัดทรงธรรม ศาสตราจารย์ ดร.สายหยุด จำปาทอง มีผลการเรียนดีเยี่ยมจึงได้รับยกเว้นค่าเล่าเรียนตลอดระยะเวลาที่ศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษา ต่อมาได้รับมอบทุนเรียนฝึกหัดครูประถม (ป.ป.) ที่โรงเรียนบ้านสมเด็จเจ้าพระยา เมื่อจบการศึกษาได้รับคัดเลือกให้ศึกษาต่อประโยคครูมัธยม (ป.ม.) ที่โรงเรียนฝึกหัดครูมัธยม ในระหว่างที่ศึกษาชั้นปีที่ ๑ ได้สอบชิงทุนกระทรวงศึกษาธิการไปศึกษาต่อสาขาวิชาเศรษฐศาสตร์และการศึกษาผู้ใหญ่จากมหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ และสาขาวิชาการพัฒนาชุมชน จากมหาวิทยาลัยลอนดอน ประเทศอังกฤษ จนกระทั่งสำเร็จการศึกษา 

 

สัมภาษณ์โดย เอื้อมพร เธียรหิรัญ 

ในชีวิตส่วนตัวและชีวิตการทํางานเมื่อท่านสำเร็จการศึกษาระดับ ป.ป. ประโยคครูประถม) จาก“ บ้านสมเด็จเป็นความภาคภูมิใจของชาว“ บ้านสมเด็จฯ ” อย่างยิ่งที่ศิษย์รุ่น ๙๑ (2491) ได้ประสบความสำเร็จสูงสุดท่านสอบชิงทุนในนามบ้านสมเด็จฯ ได้เป็นคนแรกไปศึกษาต่อ ณ ต่างประเทศเป็นเวลานานถึง 7 ปีได้ศึกษาที่ดีเด่นของมหาวิทยาลัย RUTGERS นับเป็นเกียรติภูมิแก่บ้านสมเด็จฯ เป็นอย่างยิ่งมหาวิทยาลัย MANCHESTER มหาวิทยาลัย LONDON มหาวิทยาลัย INDIANA และมหาวิทยาลัย RUTGERS ได้รับปริญญาเอกกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัย INDIANA ในทาง Doctor of Law และได้รับเลือกให้เป็นศิษย์เก่าดีเด่นของมหาวิทยาลัย RUTGERS นับเป็นเกียรติภูมิแก่บ้านสมเด็จฯอย่างยิ่ง 

ความสําเร็จในชีวิตการทำงานท่านเคยดำรงตำแหน่งรองอธิบดีกรมการฝึกหัดครูรองปลัดกระทรวงศึกษาธิการเลขาธิการสำนักงานการประถมศึกษาแห่งชาติ และปัจจุบันได้รับแต่งตั้งให้เป็นอธิบดีกรมการฝึกหัดครู       

ผมเป็นศิษย์เก่า“ บ้านสมเด็จฯ ” รุ่น 91 (2491) รุ่นเดียวกับนาวาตรีประสงค์สุ่นศิริสมัยนั้นผู้ชายจะเรียนฝึกหัดครูกันสองแห่งคือที่พระนครกับที่บ้านสมเด็จฯ ผู้หญิงจะเรียนที่“ เพชรบุรีวิทยาลงกรณ์” และ“ สวนสุนันทาวุฒิบัตรสูงสุดสมัยนั้นมีถึงระดับ ป.ป. ประโยคครูประถมศึกษา) และถ้าจะเรียนต่อในระดับสูงกว่านี้ก็ต้องไปต่อหลังกระทรวง”  

ตอนที่ผมเรียนอยู่บ้านสมเด็จต้องเรียนรวมกับเพื่อน ๆ ที่ได้รับคัดเลือกมาจากนักเรียนยอดเยี่ยมของแต่ละจังหวัดผมจำได้ว่ามีการย้ายนักเรียนจาก“ พิบูลวิทยาลัย” และจาก“ อยุธยา” มารวมไว้ที่“ บ้านสมเด็จฯ ” ด้วยเราเป็นนักเรียนประจำ (นักเรียนกินนอน) คือเรียนรวมกันที่บ้านสมเด็จฯ และพักในหอพักบ้านสมเด็จฯ ในตึกเก่า ๆ ใกล้ตึกวิเศษ (อาคารดนตรีปัจจุบัน) ตึกหลังนี้ที่ผมพักได้ซื้อไปแล้ว 

รุ่นผมได้สร้างชื่อเสียงไว้ให้กับบ้านสมเด็จฯ ไว้มากครูอาจารย์รวมทั้งรุ่นน้อง ๆ ในปีถัดมาภาคภูมิใจกับความสามารถและความสำเร็จในชีวิตและการทำงานของรุ่นผมมาก 

พอผมจบ ป.ป. ประโยคครูประถมศึกษา) 2 ปีที่บ้านสมเด็จฯ ผมก็ไปต่อปม. หลังกระทรวงเรียนอยู่ได้ไม่ถึงปีผมก็เป็นคนแรกที่สอบชิงทุนป. ป. ในนามบ้านสมเด็จฯ ไปเรียนต่อในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกานานถึง 7 ปีผมจบปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์และได้ประกาศนียบัตรทางการศึกษาเพิ่มมาอีกผมยังได้เรียนสาขาวิชาการพัฒนาชุมชนที่มหาวิทยาลัยลอนดอนอีกเมื่อผมกลับจากต่างประเทศผมก็เป็นผู้นำในการบุกเบิกงานพัฒนาชนบทที่วิทยาลัยครูอุบลราชธานีผมรักงานมากและไม่เคยใฝ่ฝันทะเยอทะยานที่จะมีตำแหน่งใหญ่โตอะไรได้ แต่ตั้งปณิธานไว้ว่าชีวิตนี้จะขออุทิศให้กับการทำงานและทำงานเพื่องานไม่เคยคิดที่จะให้ตัวเองโด่งดังอะไรรู้แต่ว่าอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์กับประเทศชาติผมวางรากฐานงานฝึกสอนในชนบทและงานพัฒนาชีวิตในชุมชนของชาวบ้านในจังหวัดอุบลราชธานีไว้มากขณะนั้นองค์การ UNICEF และองค์การ UNESCO ให้ความช่วยเหลืออยู่อาจพูดได้ว่าผมใช้ชีวิตกับครูและชาวบ้านจนเข้าใจชีวิตและปัญหาตลอดจนความต้องการของชาวชนบทเป็นอย่างดีถ้าจะเปรียบเทียบความภูมิใจระหว่างตำแหน่งที่ดำรงอยู่ในปัจจุบันกับสิ่งที่ผมได้รับจากความมีน้ำใจของชาวบ้านผมภูมิใจในประการหลังมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ผมมีโอกาสไปแวะในถิ่นชนบทที่ผมเคยบุกเบิกงานมาในอดีตยังมีคนเก่าแก่ที่เป็นชาวบ้านซึ่งผมเคยไปร่วมงานยังมีชีวิตอยู่และจดจำผมได้เข้ามาหามากมายและแสดงความรู้สึกขอบคุณตลอดจนประทับใจในชีวิตการทำงานของผมเมื่อตอนที่ผมได้รับตำแหน่งใน ส.ป.ช. หลายคนแปลกใจว่าผมจะทำงานนี้ได้ไหมเพราะผมไม่เคยทำงานกับครูประถมผมได้พิสูจน์และแสดงให้เห็นแล้วว่าผมรู้จักชีวิตครูประถมเป็นอย่างดี